Kendimize bir bakalım. Toplumun, ailemizin, arkadaşlarımızın, mesleğimizin görmek istediği bizler topluluğu, diğer yanda gerçek BİZ. Bir bedenin içinde onlarca yüz. İyinin, kötünün, güzelliğin, çirkinliğin yani herşeyin doldurduğu kişilikler sepeti. Biz bu sepetten neyi seçip, neyi seçmeyeceğimiz iradesiyle yaşıyoruz hayatı. O yüzden “Ben yapmam “değil, “Ben bunu yapmamayı tercih ediyorum” diyorum.

“O çok iyi bir insan”

“Ondan bunu beklemezdim”

“Hadi canım o yapmaz”

Ben beklentisizliği ve şaşırmamayı öğrendim. İnsanların, aynı kalıplar içinde, hep o aynı hareket modelleriyle olmadığını, her an her şekilde değişebileceğini gördüm. Dünya sahnesinin bin yüzlü oyuncuları olan insanoğlunun komplike yapısı içinde duruma göre ne şekiller alabileceğini izledim. Değişmeyen tek şey değişimdir.

Kendimizi ve herkesi her yönümüzle kabul edelim. Ne zaman herşeyimizi kabullenip, her yanımızı “BEN” olarak içimize alırsak o zaman ayaklarımızın üstünde, başımız dik yaşamaya başlarız.

Yaşamda usta olmanın yolu, dualiteyi kabul edip, insanları etiketlemeden, yargılamadan, oldukları gibi deneyimlemekten geçer.

Sevgiyle kalın

Erkan Sarıyıldız